ASÊ

Li warê eşqê, efsaneyîyek dexes, çavsor ê şîrê xwedawendên xezebê vexwarî, ferman li teyrekê kirîye, teyr miraz û xwezîyên kesek bi qelem birîye li çiyayên dilê bayekî hiştî ye, ew bayê şîyîr lê nayê zevtê, zimên lal hiştine, çûye kîjan welatî dildar li wir çav li rêya yarê xwe mane, herçî yarên çûyî êdî nema hatin e !
Asê hebûye. Asê teyr e, teyrek ji efsaneyên hezkirinê, wexta dibe ba, hemî ba, bager û hêwirze cîûwaran dite- rikînin, dibêjin kilîta ruhê her xwedawendî di nav rengê wê de veşarî ye, xwedawend li hember wê neçar, ker û lal in !